نظر همتون محترم...
ولی خداییش از نظرات بعضیها میه فهمید سن بعضیها که میان تو این سایت خیلی پایین تر از 18 هست...
بگذریم... زمان جنگ ایران و عراق هم خیلی ها بودن که تو چارچوب بچه مثبت بودن اون زمان نمی گنجیدن... (چهارچوب بچه مثبت اون زمان یعنی یه بچه مسلمون با این هوا ریش عشق کشته شدن در راه خدا!!!) آدمایی که خیلیها بهشون میگفتن کافر! ولی وقتی جنگ شد پا شدن و رفتن مثل مرد جنگیدن... اتفاقا از خیلی از اون مسلمونا هم مردونه تر جنگیدن!
جنگیدن برای کشور یه چیزیه که کلاً از بحث اعتقادی خارجه... مهم نیست اهل کدوم کتاب و مسلک هستی... جنگ برای وطن یعنی جنگ برای دلت...
همیشه وقتی تاریخ می خوندم تعجب می کردم از نوع خاص مرام ایرانی ها... تو تاریخ که می خونی می بینی یه وقتایی خود ایرانی ها مثل چی به خون هم تشنه هستنا... ولی کافیه یه خارجی بهشون تجاوز کنه و بگه بالا چشمشون ابرو ... اونوقت همون ایرانیا که تا دیشب سر و کله هم میزدن یه شبه میشن رفیق جینگ و میرن واسه دفاع... اینو من نمیگم... گواه هزاران سال تاریخ پشتشه... برید بخونید بفهمید... آخریش همین جنگ ایران-عراق بود...
نمونه این رفتار رو فقط تو تاریخ ژاپنی ها میشه دید که اونا هم همینطور بودن و سر هرچی مشکل داشته باشن سر میهنشون با کسی شوخی ندارن...
خلاصه کنم حرفمو...
مطمئن باشید اگر دوباره جنگ بشه هم همین اتفاق میافته...
شک ندارم خیلی از شماها که اینجا گفتین اگه جنگ بشه نمیرید هم وقتی واقعا جنگ بشه میرید جنگ به افتخار وطن و خاک میهن خودتون...